تعینی قابلیت هضم سیلاژ ذرت و دانه گاودانه به روش invitro , invivo
پایان نامه
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز
- نویسنده عین الله عبدی قزلجه
- استاد راهنما جلیل شجاع محسن دانش مسگران
- تعداد صفحات: ۱۵ صفحه ی اول
- سال انتشار 1379
چکیده
به منظور تعیین قابلیت هضم سیلاژ ذرت و دانه گاو دانه در خوراک های حاوی مقادیر متفاوت یونجه به روش آزمایش روی موجود زنده (in vivo) و آزمایشگاهی (in vitro) آزمایشی با 16 راس گوسفند نژاد قزل نر، بالغ و اخته انجام گردید در این مطالعه قابلیت هضم از طریق روش اختلاف و معادلات تابعیت تعیین شد و ضریب همبستگی بین روش آزمایش روی موجود زنده و روش آزمایشگاهی محاسبه گردید. ترکیب شیمیایی یونجه، سیلاژ ذرت و دانه گاودانه اندازه گیری شد، مقدار پروتئین خام، دیواره سلولی و کل مواد مغذی قابل هضم یونجه مورد استفاده در آزمایش تعیین قابلیت هضم سیلاژ ذرت به ترتیب 2/164، 7/466 و 9/574 گرم در کیلوگرم و در یونجه مورد استفاده در آزمایش تعیین قابلیت هضم دانه گاودانه به ترتیب 3/150، 6/494 و 9/580 گرم در کیلوگرم، در سیلاژ ذرت 70، 6/571 و 6/735 گرم در کیلوگرم و در دانه گاودانه 9/226، 291 و 7/866 گرم در کیلوگرم بود. در آزمایش تعیین قابلیت هضم سیلاژ ذرت 4 تیمار به ترتیب شامل صفر، 25، 50 و 75 درصد سیلاژ ذرت به همراه جیره پایه یونجه مورد استفاده قرار گرفت. دو روش in vivo قابلیت هضم کلیه مواد مغذی به استثنا پروتئین خام و مقدار کل مواد مغذی قابل هضم (tdn) با افزایش نسبت سیلاژ ذرت از صفر به 75 درصد به طور معنی داری افزایش یافت (01/0 <p ) هر چند که تفاوت معنی داری بین جیره های حاوی 50 و 75 درصد سیلاژ ذرت مشاهده نشد. رابطه بین سیلاژ ذرت و قابلیت هضم مواد مغذی از تابع درجه دوم تبعیت کرد. به طوری که ضریب تبیین در تمامی موارد بیش از 90 درصد برآورد گردید. در روش in vitro نیز قابلیت هضم ماده خشک با افزایش نسبت سیلاژ ذرت از صفر به 100 درصد به طور معنی داری افزایش یافت (01/0 >p ) ولی تفاوت معنی داری بین تیمارهای حاوی 75 و 100 درصد سیلاژ ذرت مشاهده نشد. در آزمایش تعیین قابلیت هضم دانه گاودانه 4 تیمار به ترتیب شامل صفر، 25، 50 و 75 درصد دانه گاودانه به همراه جیره پایه یونجه مورد استفاده قرار گرفت. در روش in vivo ، قابلیت هضم کلیه مواد مغذی در جیره به استثنا الیاف خام و دیواره سلولی منهای همی سلولز (adf) با افزایش نسبت دانه گاودانه در جیره بطور معنی داری افزایش یافت (01/0 >p ) ولی تفاوت معنی داری بین قابلیت هضم پروتئین خام در خوراکهای حاوی 50 و 75 درصد دانه گاودانه مشاهده نشد (05/0 >p ).
منابع مشابه
بررسی خصوصیات شیمیایی، تخمیر شکمبهای و قابلیت هضم دانه ماشک، خلر و گاودانه به روشهای آزمایشگاهی
متن کامل
اثرجایگزینی سیلاژ کدوی آجیلی با سیلاژ ذرت بر عملکرد و قابلیت هضم مواد مغذی در گاوهای شیری هلشتاین
چکیده : سابقه وهدف: با توجه به کمبود مواد خوراکی در تغذیه دام، استفاده از بقایای محصولات کشاورزی در تغذیه دام امر ضروری میباشد لذا آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر جایگزینی سطوح مختلف سیلاژ کدو آجیلی با سیلاژ ذرت بر عملکرد گاوهای شیری هلشتاین طراحی و انجام شد. مواد و روشها: بدین منظور 12 راس گاو شیری هلشتاین با میانگین وزن20±650 کیلوگرم با تعداد روزهای شیردهی 10±70 روز و متوسط تولید شیر 3 ± 31 ک...
متن کاملبررسی خصوصیات شیمیایی، تخمیر شکمبه ای و قابلیت هضم دانه ماشک، خلر و گاودانه به روش های آزمایشگاهی
متن کامل
تعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش In vivo
از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانهای در استان کرمان (شهرستانهای جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه برداری به عمل آمد. مقدار نمونهها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت مینمود. پس از خرد کردن نمونهها توسط دستگاه علوفه خردکن از هر نمونه مجدداً نمونهبرداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانهای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردی...
متن کاملتعیین قابلیت هضم میوه کهور (Prosopis Juliflora) به روش Ivivo و تجزیه پذیری دانه و میوه کهور به روش Insitu
کهور(Prosopis Juliflora)، از درختان مقاوم به خشکی میباشد که کشت آن در مناطق جنوب کشور گسترش یافته، علاوه بر جلوگیری از فرسایش خاک و تثبیت شن های روان، میوه آن را می توان در تغذیه دام استفاده نمود. میوه این درخت شبیه لوبیا است و دارای 18 الی20 دانه میباشد. میوه کهور دارای ارزش غذائی بالایی بوده که پس از رسیدن، به صورت خشک بر روی زمین می ریزد. دراین تحقیق قابلیت هضم میوه کهور به روش Invivo ب...
متن کاملتعیین ارزش غذایی و قابلیت هضم بقایای ذرت دانه ای در استان کرمان به روش in vivo
از سه منطقه عمده کاشت ذرت دانه ای در استان کرمان (شهرستان های جیرفت، کهنوج و بافت) از بقایای ذرت نمونه برداری به عمل آمد. مقدار نمونه ها به حدی بود که جهت مصرف اختیاری و قابلیت هضم کفایت می نمود. پس از خرد کردن نمونه ها توسط دستگاه علوفه خرد کن از هر نمونه مجدداً نمونه برداری گردید. به منظور جبران کمبود پروتئین خام بقایای ذرت دانه ای از کنجاله پنبه دانه در حد تامین احتیاجات نگهداری استفاده گردید...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
نوع سند: پایان نامه
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023